معمولاً خاک دستی ( خاک نوبت دوم ) را خاک رس بسیار نرم که با خاک زمین‌های اطراف قبر تفاوتی اساسی دارد، تشکیل می‌دهد . دربارهٔ جنسیت افراد به خاک سپرده شده در این قبور می‌توان اظهار داشت که در این قبور جنسیت‌های مختلف اعم از زن، مرد و کودک دفن شده اند . مردگان را در این قبور گاهی به پهلوی راست و گاهی به پهلوی چپ و گاهی به صورت چمباتمه خوابانیده اند . در تپه حصار III مردگان را در یک یا چند لباس پیچانیده اند که این از بقایای پارچه‌ها در قبرستان این تپه مشهود است . وجود قبرهای زیاد در تپه شمالی حصار نشان می‌دهد که بیشتر مردم برای دفن اجساد، مرده‌ها را در محلی خاص دفن می‌کردند .

قبرهای خمره‌ای

در این نوع قبور، مردگان را در خمره‌هایی قرار می‌دادند . بیشتر محققین معتقدند که نوع تدفین ارتباط نزدیکی با وضعیت جنین در داخل رحم مادر دارد؛ یعنی همان طور که انسان در رحم مادر قرار گرفته، پس از مرگ نیز به همان حالت به خاک سپرده می‌شود . این نوع تدفین گویای فلسفه ی مرگ و زندگی است؛ تولدی نو، بدین معنی که همین جسم با این اعتقاد زندگی جدید را شروع کرده است و حیات دوباره در جهان دیگر خواهد داشت . به همین منظور ابزارکاری که او به طور کلی که به هنگام حیات با آنها سروکار داشته

قبور حفره‌ای با پوشش سنگی

این قبور همانند قبور حفره‌ای ساده با خاکبرداری از زمین شکل گرفته و دارای بافت معماری خاصی نیستند و اندازهٔ آنها هم به قامت انسان که دفن می‌شود، بستگی دارد . در اطراف این قبور و روی آنها تخته سنگهایی قرار می‌دادند و مرده را به صورت چمباتمه و از پهلو به طرف جهات اصلی می خوابانیده اند . آنان با این کار می خواستند آرامگاهی نظیر خانه‌های جهان زندگان به مردگان بدهند . گاهی هم دیواره‌ها و با کف قبر را سنگ فرش می‌کردند که نشانهٔ فرد از مقام در اجتماع ( در زمان حیاتش ) بوده است . گاهی هم از این قبور به عنوان قبرهای خانوادگی استفاده می‌کردند به این ترتیب که گاهی مرده اول را با لایه‌ای از خاک می پوشانیدند و مرده دوم را قرار می‌دادند و گاهی هم وسایل درون گور و استخوانهای مرده اول در گوشه‌ای از قبر جمع کرده و مرده دوم را قرار می‌دادند .

گنج ,گنج یابی, دفینه, زیرخاکی, عتیقه  ,قبر, دفینه یاب

روی این تخته سنگ ، متنی به سه زبان یونانی ، دماتیک ( خط عامیانه مصری ) و هیروگلیف نقش بسته بود .دانشمندان خیلی زود متوجه شدند که این نوشته ها همه دارای یک مفهوم ، اما به ۳ زبان متفاوت هستند .به این ترتیب ، خط شناخته شده یونانی ، کلیدی برای رمز گشایی خط هیروگلیف مصری شد .البته پژوهشگران مدت ها تلاش کردند تا توانستند ارتباط میان این زبان ها را کشف کنند ، چون کارشان را با فرضیه نادرستی آغاز کرده بودند .آنها تصور می کردند هیروگلیف خطی تصویری است ، این اشتباه کاملا” قابل درک است . زیرا نشانه های خط هیروگلیف در واقع ، موضوعی را به نمایش می گذارند .

 اما در سال ۱۸۲۲ باستان شناسی فرانسوی به نام ژان فرانسوا شامپولیون متوجه شد که هر نشانه این خط معرف صدایی است و مفهومی در بر دارد .او متن را رمز گشایی کرد و دستور زبان مصری کاملی ارائه داد . با شناسایی خط هیروگلیف ، ابزار جدیدی در اختیار محققان قرار گرفته بود .
 حالا باستان شناسان قادر بودند اطلاعات دقیق تری از فرهنگ مصر باستان به دست آورند . امروزه سنگ رزتا در موزه لندن نگهداری می شود .

هیروگلیف, رمز ,گنج ,گنج یابی, دفینه, زیرخاکی ,عتیقه