دوستان این مطلب در مورد تله ها از زبان کسانی که در مقابر مصری فعالیت داشته اند ذکر شده است حتما برای دوستان مفید است

ماریت (دانشمند فرانسوی) و جانشینان او سریعا دریافتند متوقف کردن غارتگریهایی که از زمان خود فراعنه در مصر ادامه داشت کار ساده ای نبود.بندرت گورهایی یافت می شد که توسط دزدان به آن نقبی زده نشده باشد حال آنکه سازنده گان این مقبره ها کلیه احتیاط های لازم را برای حفاظت از این آرامگاههای ابدی را بخرج داده بودند.احتیاط های آنها شامل این موارد می گردید

بکارگیری زبانه های قفلی

دالانهای انحرافی

دریچه های سنگی کشویی

و تله هایی که بهنگام حفر گورها باعث فروریختن قلوه سنگهای بزرگ بر سردزدان می گردید.یک نمونه وحشتناک از این تله ها توسط یک باستان شناس فرانسوی در کتابش نوشته شده است.هنگام کار در یک مقبره یک جفت بازو را مشاهده کردم که بر روی تابوت ویران شده افتاده بود.صاحب دستهای قطع شده بخاطر جراحات وارده در همان مقبره جان سپرده و استخوانهای او در کنار تابوت قرار داشتند.این باستان شناس بر این گمان است که دزد در حالیکه قصد بلند کردن جسد مومیایی را از داخل تابوت داشته است سقف فرو ریخته و سنگ بزرگ و برنایی ضمن قطع هر دو بازوی او سبب مرگ او گردیده است.

همچنین همه کسانی که درون مقابر اقدام به کشف مقابر می نمودند و چندین روز بعد جان خودشان را از دست داده بودند در پژوهشها مشخص گردید  که در بدنهایشان  ویروسی وجود داشته که موجب تورم مجار تنفس و تب های شدیدی می شده همچنین با تحقیق در مورد این بیماری در مرکز میکروب شناسی قاهره برخی ویروس های خطرناک را تشخیص داده شده بود که موجب ناخوشی های گوناگون است که در بین آنها ویروس آپسوژینوس نپژر7مشاهده شد که این ویروس می تواند در درون مومیایی ها و مقابر و اهرام حدود حداقل سه تا چهار هزار سال زنده بماند .